अस्पतालको झ्यालबाट

अस्पतालको झ्यालबाट (कविता)

-अनुप जोशी

अस्पतालको झ्यालबाट
देखिन्छ यौटा गल्ली

एक झुण्ड युवकहरु
स्कुल पोशाकमा ठाँटिएर हिडिरहेका छन्
एक जोडी युवायुवती
यौवनको रापले टाँसिइरहेका छन्
सपनाको मलामी बोकेर-
हुँइकिरहेछन् ताँतीका ताँती गाडीहरु
कोही तरकारी बेचिरहेछ सडकपेटीमा

म हेरिरहेछु उनीहरुलाई
उनीहरु भने मतर्फ पटक्कै हेर्दै हेर्दैनन्

धूमिल क्षितिजले-
यो सहरलाई गमल्याङगै छोपेको छ
प्रिय मान्छे-
तपाईं पनि कतै अदृश्य हुनुभएको छ यो सहरमा

यता एनेस्थेसियाले बेहोस आमा
पीडाले छट्पट्टीएर भर्खरै ब्यूँझिनुभएको छ
खै कहाँ छिन् नर्स ?
खै कहाँ छ पेनकिलरको इन्जेक्सन?
अस्पतालको कोलाहलबीच 
अब मैले भयानक अनुसन्धान सुरु गर्नुपर्ने छ

किन आकाशिन्छ रक्तचाप ?
किन लाग्दछन् अनेकानेक रोगका भण्डार ?
कति एमजीको ट्याब्लेटले निचोर्छ रोगको घांटी?
यी सबै जानेका डाक्टरहरु
यहाँ ईश्वरजस्तै दुर्लभ छन्
अब मैले हजार जुनी तपस्या बस्नु छ 
उनीहरुलाई जनरल वार्डमा बोलाउन

अस्पतालको झ्यालबाट
देखिन्छ यौटा गल्ली

केही दिन अघिसम्म
म पनि आवतजावत गर्थें यहि गल्लीबाट
सायद त्यतिबेला एकजोर आँशुमा डुबेका आँखाहरु
र त्रासले भूट्भुट्टीरहेको मुटु
यहि झ्यालबाट तल गल्लीतर्फ हेरिरहँदो हो
अनि सोच्दो हो-
यो सहर मरिसकेको छ

अस्पतालको झ्यालबाट
देखिन्छ यौटा क्षितिज
प...र यौटा भीमकाय पहाडले निल्नै लागेको छ घाम
म अस्ताउन दिन्न तिमीलाई
म अस्ताउन दिन्न तिमीलाई !

Share on Facebook Share on Twitter Share on Google Plus

About Anup Joshi

Anup Joshi is an emerging young writer searching for space in Nepali literature. He writes poems, stories and lyrics for songs. As a student of English literature he loves reading books. He is also a passionate photographer and enjoys travelling.